Oorspronkelijk tekst: "So, What about the familie"
Door: Yahiya Emerick
Vrij vertaald door: Team Moslima.nl

Islam betekent familie, en familie blijft bij elkaar en je kunt geen moslim zijn wanneer je de liefde en het respect voor je ouders vergeet.

God zegt (vertaald):

"En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden, en goedheid betrachten tegenover de ouders. Als een van de twee of beiden de ouderdom bereiken in jouw aanwezigheid, zeg dan nooit "foei" tegen hen, snauw hen niet af en spreek tot hen een vriendelijk woord.
En wees zachtmoedig voor beiden, en nederig en liefdevol, en zeg: "O, mijn Heer, schenk hun Genade, zoals zij mij opvoedden toen ik klein was". Koran 17:23-24

Broeders en zusters, God geeft ons in dit vers aanwijzingen hoe wij onze ouders moeten behandelen, vooral wanneer zij oud zijn en ons nodig hebben. God zegt ons dat we vriendelijk tegen hen moeten praten en voor hen genade moeten vragen. Hij leert ons zelfs een belangrijke les door de woorden te noemen voor ons gebed. Het gebed gaat als volgt: "O, mijn Heer schenk hun Genade, zoals zij mij opvoedden toen ik klein was".

Het beeld dat de islam heeft van de familie is simpel: een moeder en een vader die samenleven, zorgen voor hun kinderen. En als de kinderen opgroeien en de ouders oud zijn, dan moeten de kinderen zorgen voor hun oude en zwakke ouders. En wanneer de kinderen die opgroeien, zelf kinderen krijgen, helpen de grootouders met de zorg voor deze kleintjes. En zo gaat het verder. Nieuwe baby’s komen, de oudere gerespecteerde grootouders en overgrootouders, zullen dit leven verlaten en naar het volgende gaan.

Ik weet zeker dat velen van jullie, ouders en kinderen, weten dat ik hier spreek over de eindeloze cirkel van het leven. En in de meeste moslimlanden werkt dit meestal goed. Maar wat gebeurt er wanneer je een moslimfamilie vanuit een moslimland wegneemt en hen plaatst in een land waar mensen anders naar ouders kijken? Wat gebeurt wanneer je moslimkinderen opvoedt in een land waar ouders niet zo waardevol zijn? En wat gebeurt er wanneer je naar een ander land komt en je de islam niet praktiseert en wanneer je het niet nodig acht om islam aan je kinderen te leren?

Laat me jullie uitleggen wat ik bedoel, in de Verenigde Staten (de schrijver woont in de VS, noot van de vertaler), is vandaag de dag het scheidingspercentage onder getrouwde stellen 50 procent. Dat betekent, dat van elke 100 huwelijken die gesloten worden, er 50 op een scheiding zullen uitlopen binnen een paar jaar. En wat erger is, in vele van deze scheidingen zijn ook kinderen betrokken. En dan heb je ook nog een ander probleem: er zijn ook nog vele kinderen die geboren worden bij een moeder en een vader die nooit getrouwd zijn.

Bijvoorbeeld (in Amerika) worden, 80 van de 100 zwarte, 40 van de 100 blanke en 60 van de 100 Latijns Amerikaanse kinderen geboren uit ouders die niet getrouwd zijn. De meeste van de kinderen zullen hun vader nooit kennen of zij zien (in het beste geval) de ene ouder de ene week en de andere ouder de andere week.

Waarom zouden deze kinderen moeten voelen dat hun ouders speciaal zijn of dat ze respect verdienen? Tenslotte, zijn de ouders er, in vele gevallen, niet voor hun kinderen, dus waarom denk je dat die kinderen er dan wel voor hun ouders zouden willen zijn.

En hoe zit het met die kinderen die wel een getrouwde vader en moeder hebben. Krijgen zij wel speciale gevoelens voor hun ouders? Kijk naar wat er vandaag de dag gebeurt, er zijn zo veel werkende vaders en moeders dat het arme jonge kind meestal in een crèche wordt gebracht.

Weet je wel wat een crèche is? Dat is een plek waar een stel kleine kinderen de hele dag naar toe worden gebracht, waar vreemden voor hen zorgen, terwijl de ouders aan het werk zijn.
Dus zal het gemiddelde kleine kind opgroeien met de kennis dat wanneer zijn ouders het te druk hebben, om voor hem te zorgen, ze hem naar een plek brengen waar er door vreemden op hem wordt gelet.
Later in zijn leven, wanneer zijn ouders oud en gepensioneerd zijn, en hij het te druk heeft om voor hen te zorgen, zal hij hen in een bejaardentehuis stoppen waar vreemden voor hen zullen zorgen. En hij zal er niets verkeerds van denken.
Dit is de normale gang van zaken in de westerse wereld, want ouders zijn gewoon mensen die je een paar jaar nodig hebt en daarna heb je ze niet meer nodig en is het ook niet nodig om voor hen te zorgen, tenminste dat is wat deze cultuur ons leert.

In moslimlanden zal je niet snel horen dat iemand de ouders van een ander beledigd. Maar hier, nemen bijna alle moslimkinderen de slechte gewoontes over van deze maatschappij en de meeste ouders realiseren zich dit niet eens.
Er gaat bijna geen week voorbij of je hoort wel een kind tegen een andere zeggen, jouw moeder is dit of dat, dus het andere kind maakt dan op zijn beurt weer het eerste kind zijn moeder belachelijk en dan beginnen ze aan elkaar te trekken en te duwen.
Maar de Islam leert ons dat het verkeerd is om iemands ouders te beledigen. De profeet (vrede zij met hem) zei, "Het is een van de grootste zonden wanneer een persoon zijn ouders beledigd". Toen vroeg iemand hem, "Boodschapper van God, hoe kan iemand zijn eigen ouders beledigen?"
De profeet (vzmh) antwoordde, "Een persoon vervloekt de vader van een andere persoon tijdens een meningsverschil en hij vervloekt zijn vader terug en vervloekt ook zijn moeder".
Zie je hoe dat werkt? Wanneer je een ander zijn ouders beledigd, beledigen zij terug. Het is bijna alsof jij het ze hebt laten doen. Het is alsof jij vraagt om je ouders te laten beledigen.

Een andere slechte gewoonte die mensen schijnen te hebben, is om hun kinderen te verwennen. Ouders geven hun kinderen geld, alle speelgoed en kleding die ze willen hebben, ouders rijden in de mooiste auto’s en eten in de fijnste restaurants. Dit maakt van de kinderen zeurderige en verwende blagen, die alleen maar kijkt naar glimmende, mooie dingen.
En omdat deze cultuur zegt, dat geld en materiele dingen het ultieme doel is, wordt dit voor de kinderen vanzelfsprekend. Zij zien dat hun ouders hen veel geven, vervolgens zullen ze het op den duur gaan verwachten, en zelfs eisen. Dus wanneer hun ouders oud zijn en zwak en hen niets meer te bieden hebben, wie heeft hen dan nog nodig?
Dit alles ondermijnt de islamitische gedachte, dat ons hele leven een jihad (de strijdt uit naam van God) moet zijn. Als de oproep voor jihad zou komen, zouden deze ouders en kinderen slechts excuses zoeken. Laten wij een hele generatie opgroeien met slechts moslimnamen maar geen moslimharten?

Er was eens een koning, die aan een van zijn wijze ministers vroeg: "Wijs mij iemand aan die vindt dat hij lieve ouders heeft en wijs mij iemand aan die vindt dat hij strenge ouders heeft".
De minister nam de koning mee naar de markt en wees iemand aan, die een handkar voortduwde. Hij vertelde de koning dat deze man vond dat hij lieve ouders had. Maar omdat zijn ouders altijd in al zijn wensen hadden voorzien, had hij niet geleerd om goed voor zichzelf te zorgen. Na de dood van zijn ouders kon hij niet op dezelfde voet voortleven. Hij was gedwongen om zwaar werk te verrichten voor zijn onderhoudt.
De minister wees naar een andere persoon, deze was goed gekleed, reed in een koets en werd gevolgd door vele ruiters. De minister vertelde de koning dat deze persoon succesvol was omdat zijn ouders altijd streng voor hem waren geweest en dat hij altijd vond dat zijn ouders gemeen waren vanwege de strenge regels die hij haatte. Maar die strenge regels die hij haatte, hadden van hem wel een succesvol mens gemaakt.
Dit voorbeeld is echt, ik ken een man, die een heel dorp bezit in Pakistan, maar hij laat zijn zoon, die in het westen leeft, alles zelf betalen. Zijn zoon haat hem, maar raad eens? De zoon is de hardste en slimste werker die er is.
Het beste wat jou kan overkomen is dat je ouders je stimuleren en streng voor je zijn. Een hadith van de profeet (vzmh) verklaart, dat zelfs als je je hele leven als een slaaf voor je ouders werkt, je nog niet in staat bent om hen terug te betalen voor wat ze voor jou hebben gedaan.
Het is triest om te realiseren dat je je dit als kind niet beseft.

Broeders en zusters, wanneer je zelf ouders bent, laat je je kinderen dan opgroeien als niet-moslims, door ze de niet-moslim cultuur te laten overnemen die ze op de televisie zien of op school horen.
Als je een kind bent, laat je je dan beïnvloeden door de houding die zegt dat ouders slechts belangrijk zijn voor een beperkt aantal jaren?
Laat me jullie iets vertellen, als je ooit begint te denken dat je ouders een last zijn, dat ze je in de weg zitten, dan ben jij de verliezer. Want, wanneer je je ouders in een bejaardentehuis stopt, en hen vergeet, kun je er zeker van zijn dat jouw kinderen jou daar ook eens in zullen stoppen en jou vergeten.

Ik heb een keer een verhaal gehoord, over een man die zijn vader naar het bejaardentehuis bracht. Hij zei tegen zijn zoon: "Ga even naar zolder, daar liggen twee oude dekens, breng ze naar beneden, die kan opa meekrijgen naar het bejaardentehuis". De zoon ging naar zolder en kwam naar beneden met één deken. De vader zei: "Ik zei toch dat er twee dekens lagen, waarom neem je er dan maar één mee naar beneden?" De zoon zei: "Die andere laat ik liggen voor wanneer jij naar het bejaardentehuis gaat".