Het offer
Vertaald uit het Engels door Team
Moslima.nl
Oorspronkelijk geschreven door: Nurul Aiman MUKMIN.COM
De meeste van ons kennen het verhaal van de profeet Abraham's offer en we zeggen dat het een test was van Allah (SWT, de meest Verhevene de Almachtige). Maar, begrijpen we wel echt wat de profeet Abraham heeft doorgemaakt? Kunnen we op waarde schatten hoe het was? Kunnen we bevatten wat er gebeurde? Hoe komt het dat we profeet Abraham zien als de vader van het geloof? Wat heeft hij bereikt?
Profeet Abraham (vrede zij met hem) is in de Heilige Koran onderscheiden met de titel van Khaleel al-Allah (de naaste vriend van Allah). Allah (SWT) heeft zijn belofte waargemaakt dat hij Abraham de stamvader van een lange rij van profeten zou maken, de basis voor alle universele godsdiensten.
Allah (SWT) heeft barmhartigheid gebracht naar de eenzaamheid, de hopeloosheid, de ouderdom en de pijn van zijn betrouwbare Boodschapper. Want, voor Abraham (vrede zij met hem) was Ismael niet alleen een zoon voor de vader zonder zoon, hij bracht tevens een einde aan een leven van wachten, de beloning voor een eeuw van lijden, de oogst van zijn leven, de hoop na wanhoop en een jong kind voor een oude vader.
Ismael was de belofte van toekomstige generaties, hij was in elk opzicht de hele wereld voor Abraham. Er was daardoor blijdschap en vreugde in Abraham's huis, terwijl Ismael opgroeide onder de zon van zijn vaders liefde.
Echter, Allah (SWT) besloot dat het niet zo mocht blijven.
Op een dag had Abraham (vrede zij met hem) een visioen waarin hij de opdracht kreeg van Allah (SWT) om zijn enige zoon te offeren. Waarom zou Abraham, wiens complete leven was toegewijd aan zijn profeetschap, aan de strijd in naam van Allah, aan het vechten tegen onwetendheid, aan het leggen van de basis voor de eenheid van Allah, nogmaals moeten worden getest? Is het omdat we soms verblind worden door iets in deze wereld wat we belangrijker vinden? Of is het omdat, hoe hoger het niveau dat we spiritueel bereiken is, hoe groter het gevaar is dat we zullen vallen?
Het is onmogelijk om in woorden uit te leggen wat het moet hebben betekend voor Abraham om de opdracht van Allah te ontvangen om zijn enige zoon Ismael te moeten offeren. De omvang van de pijn gaat iedere voorstelling te boven. Het wekt angst en ontzag op. Hoe kan hij zijn geliefde zoon nemen, de oogst van zijn leven, de vreugde van zijn hart, de inhoud van zijn wezen, hem tegen de grond drukken en een mes tegen zijn keel houden en hem doden?
Binnen in hem moet er een oorlog hebben gewoed, de grootste jihaad. Welke oorlog? De oorlog tussen God en Ismael! Voor wie moest Abraham kiezen? De liefde voor God of de liefde voor hem zelf? Abraham koos niet direct. Hij wikte en woog onder de verpletterende kracht van pijn en onzekerheid. Pas na het derde visioen besloot hij uiteindelijk om Allah's bevel uit te voeren.
Dit wordt uitgebeeld, tijdens het hajj ritueel (pelgrimstocht), door steentjes te gooien naar drie grote stenen die de Satan moeten voorstellen die Abraham verleidden om Allah (SWT) ongehoorzaam te zijn.
Als een "waarheid" iemands aardse leven versterkt, zullen de meeste mensen zoekers van de waarheid worden. Echter, wanneer een waarheid het leven verzwaard en naar problemen, verlies en gevaar leidt, zullen slechts weinigen hiernaar zoeken. Iblis (satan) zal overal, waar hij sporen van angst, zwakheid, twijfel, wanhoop, afgunst, egoïsme en zelfs grote genegenheid of liefde voor iets of iemand vindt, zijn werk verrichten. Iblis fluistert soms logische redenaties, intellectuele en religieuze rechtvaardigingen in onze oren om zijn gelijk te krijgen.
Echter, Abraham (vrede zij met hem) had vertrouwen in Allah (SWT) en hij wist dat Allah (SWT) dit offer verlangde. Abraham's verstand verwierp al de logische rechtvaardigingen en redenaties. Abraham verkoos de liefde van Allah boven de liefde voor zichzelf. Profeetschap boven vaderschap, loyaliteit voor God boven de loyaliteit voor zijn familie, waarheid boven realiteit, bewustzijn boven instinct, verantwoordelijkheid boven plezier, plicht boven recht, Tawhied (Eenheid van Allah) boven shirk (afgoderij).
Nadat Abraham zijn zoon had ingelicht, die zichzelf welwillend aanbood om aan Allah's gebod te voldoen, besloot hij om zich aan God te onderwerpen. Hij nam de Ismael van zijn leven aan zijn ene hand en het mes van zijn geloof in de andere en hij liep naar de offerplaats. Abraham leed terwijl hij gelijktijdig vol vertrouwen was, tijdens iedere stap, was het mogelijk voor hem om zich om te keren en terug te gaan. Maar toch legde hij Ismael op de grond, keerde zijn gezicht van hem weg, om zijn gepijnigde ziel en zijn verlamde hand kracht te geven. En zo offerde hij Ismael.
Maar, door Allah's genade sneed het mes niet. In plaats daarvan ontving Abraham een schaap en werd hij geroepen door Allah (SWT)
"Riepen Wij hem toe: "O Abraham, Gij hebt de droom reeds vervuld. Zo belonen Wij inderdaad degenen, die goed doen. Dit was voorzeker een grote beproeving". Koran 37: 104-106
Abraham (vrede zij met hem) verdiende veel en hij behield Ismael. Dit betekent dat de God van Abraham niet bloeddorstig is zoals de goden van de Inca's of de Hindi. Mensen hebben noden, maar God heeft geen noden. Hij is Zichzelf Genoeg. Allah SWT heeft in Zijn Wijsheid, Abraham ertoe gebracht om het hoogste punt van opoffering te bereiken, zonder daadwerkelijk Ismael te offeren en Allah SWT bracht Ismael dicht bij het punt om een groot offer voor Allah te worden, zonder hem enig letsel toe te brengen.
Deze gebeurtenis gaat niet over de kwelling en marteling van de mensheid maar over de perfectie van de menselijkheid, de bevrijding uit de gevangenis van instinct en zelfzuchtigheid en over de verheffing van de geest. Verschillende mensen uiten hun loyaliteit aan God, aan hun familie en aan hun land op verschillende manieren. Een wereldlijk ingestelde persoon is absolute plicht verschuldigd aan zijn land en aan de familie, terwijl een religieus bewustzijn absolute plicht verschuldigd is aan God.
Laat ons, in onszelf, zoeken naar beweegreden die ons weerhouden om dichter bij Allah SWT te komen en laat ons deze "slachten".
Moge Allah mij vergeven als ik fouten heb gemaakt bij het vertalen
Oorspronkelijk geschreven door: Nurul Aiman MUKMIN.COM
De meeste van ons kennen het verhaal van de profeet Abraham's offer en we zeggen dat het een test was van Allah (SWT, de meest Verhevene de Almachtige). Maar, begrijpen we wel echt wat de profeet Abraham heeft doorgemaakt? Kunnen we op waarde schatten hoe het was? Kunnen we bevatten wat er gebeurde? Hoe komt het dat we profeet Abraham zien als de vader van het geloof? Wat heeft hij bereikt?
Profeet Abraham (vrede zij met hem) is in de Heilige Koran onderscheiden met de titel van Khaleel al-Allah (de naaste vriend van Allah). Allah (SWT) heeft zijn belofte waargemaakt dat hij Abraham de stamvader van een lange rij van profeten zou maken, de basis voor alle universele godsdiensten.
Allah (SWT) heeft barmhartigheid gebracht naar de eenzaamheid, de hopeloosheid, de ouderdom en de pijn van zijn betrouwbare Boodschapper. Want, voor Abraham (vrede zij met hem) was Ismael niet alleen een zoon voor de vader zonder zoon, hij bracht tevens een einde aan een leven van wachten, de beloning voor een eeuw van lijden, de oogst van zijn leven, de hoop na wanhoop en een jong kind voor een oude vader.
Ismael was de belofte van toekomstige generaties, hij was in elk opzicht de hele wereld voor Abraham. Er was daardoor blijdschap en vreugde in Abraham's huis, terwijl Ismael opgroeide onder de zon van zijn vaders liefde.
Echter, Allah (SWT) besloot dat het niet zo mocht blijven.
Op een dag had Abraham (vrede zij met hem) een visioen waarin hij de opdracht kreeg van Allah (SWT) om zijn enige zoon te offeren. Waarom zou Abraham, wiens complete leven was toegewijd aan zijn profeetschap, aan de strijd in naam van Allah, aan het vechten tegen onwetendheid, aan het leggen van de basis voor de eenheid van Allah, nogmaals moeten worden getest? Is het omdat we soms verblind worden door iets in deze wereld wat we belangrijker vinden? Of is het omdat, hoe hoger het niveau dat we spiritueel bereiken is, hoe groter het gevaar is dat we zullen vallen?
Het is onmogelijk om in woorden uit te leggen wat het moet hebben betekend voor Abraham om de opdracht van Allah te ontvangen om zijn enige zoon Ismael te moeten offeren. De omvang van de pijn gaat iedere voorstelling te boven. Het wekt angst en ontzag op. Hoe kan hij zijn geliefde zoon nemen, de oogst van zijn leven, de vreugde van zijn hart, de inhoud van zijn wezen, hem tegen de grond drukken en een mes tegen zijn keel houden en hem doden?
Binnen in hem moet er een oorlog hebben gewoed, de grootste jihaad. Welke oorlog? De oorlog tussen God en Ismael! Voor wie moest Abraham kiezen? De liefde voor God of de liefde voor hem zelf? Abraham koos niet direct. Hij wikte en woog onder de verpletterende kracht van pijn en onzekerheid. Pas na het derde visioen besloot hij uiteindelijk om Allah's bevel uit te voeren.
Dit wordt uitgebeeld, tijdens het hajj ritueel (pelgrimstocht), door steentjes te gooien naar drie grote stenen die de Satan moeten voorstellen die Abraham verleidden om Allah (SWT) ongehoorzaam te zijn.
Als een "waarheid" iemands aardse leven versterkt, zullen de meeste mensen zoekers van de waarheid worden. Echter, wanneer een waarheid het leven verzwaard en naar problemen, verlies en gevaar leidt, zullen slechts weinigen hiernaar zoeken. Iblis (satan) zal overal, waar hij sporen van angst, zwakheid, twijfel, wanhoop, afgunst, egoïsme en zelfs grote genegenheid of liefde voor iets of iemand vindt, zijn werk verrichten. Iblis fluistert soms logische redenaties, intellectuele en religieuze rechtvaardigingen in onze oren om zijn gelijk te krijgen.
Echter, Abraham (vrede zij met hem) had vertrouwen in Allah (SWT) en hij wist dat Allah (SWT) dit offer verlangde. Abraham's verstand verwierp al de logische rechtvaardigingen en redenaties. Abraham verkoos de liefde van Allah boven de liefde voor zichzelf. Profeetschap boven vaderschap, loyaliteit voor God boven de loyaliteit voor zijn familie, waarheid boven realiteit, bewustzijn boven instinct, verantwoordelijkheid boven plezier, plicht boven recht, Tawhied (Eenheid van Allah) boven shirk (afgoderij).
Nadat Abraham zijn zoon had ingelicht, die zichzelf welwillend aanbood om aan Allah's gebod te voldoen, besloot hij om zich aan God te onderwerpen. Hij nam de Ismael van zijn leven aan zijn ene hand en het mes van zijn geloof in de andere en hij liep naar de offerplaats. Abraham leed terwijl hij gelijktijdig vol vertrouwen was, tijdens iedere stap, was het mogelijk voor hem om zich om te keren en terug te gaan. Maar toch legde hij Ismael op de grond, keerde zijn gezicht van hem weg, om zijn gepijnigde ziel en zijn verlamde hand kracht te geven. En zo offerde hij Ismael.
Maar, door Allah's genade sneed het mes niet. In plaats daarvan ontving Abraham een schaap en werd hij geroepen door Allah (SWT)
"Riepen Wij hem toe: "O Abraham, Gij hebt de droom reeds vervuld. Zo belonen Wij inderdaad degenen, die goed doen. Dit was voorzeker een grote beproeving". Koran 37: 104-106
Abraham (vrede zij met hem) verdiende veel en hij behield Ismael. Dit betekent dat de God van Abraham niet bloeddorstig is zoals de goden van de Inca's of de Hindi. Mensen hebben noden, maar God heeft geen noden. Hij is Zichzelf Genoeg. Allah SWT heeft in Zijn Wijsheid, Abraham ertoe gebracht om het hoogste punt van opoffering te bereiken, zonder daadwerkelijk Ismael te offeren en Allah SWT bracht Ismael dicht bij het punt om een groot offer voor Allah te worden, zonder hem enig letsel toe te brengen.
Deze gebeurtenis gaat niet over de kwelling en marteling van de mensheid maar over de perfectie van de menselijkheid, de bevrijding uit de gevangenis van instinct en zelfzuchtigheid en over de verheffing van de geest. Verschillende mensen uiten hun loyaliteit aan God, aan hun familie en aan hun land op verschillende manieren. Een wereldlijk ingestelde persoon is absolute plicht verschuldigd aan zijn land en aan de familie, terwijl een religieus bewustzijn absolute plicht verschuldigd is aan God.
Laat ons, in onszelf, zoeken naar beweegreden die ons weerhouden om dichter bij Allah SWT te komen en laat ons deze "slachten".
Moge Allah mij vergeven als ik fouten heb gemaakt bij het vertalen